A Axencia Estatal de Investigación (AEI), dende a súa creación mediante o Real decreto 1067/2015, do 27 de novembro, mantén un firme compromiso contra a fraude que implica tolerancia cero para ela. Este compromiso materializouse na implantación de diversas medidas proporcionadas dirixidas á prevención, detección, corrección e persecución da fraude na xestión e execución das axudas de I+D+i.

Imagen1 Imagen2

 

Mediante este Plan de Medidas Antifraude, a AEI reforza as súas medidas antifraude a través dun enfoque proactivo, estruturado e específico para garantir que os fondos que xestiona foron utilizados de acordo coa normativa aplicable, en particular, en materia de prevención, detección e e corrección de fraude, corrupción e conflito de intereses.

É responsabilidade de todos identificar calquera práctica que se desvíe do comportamento ético no uso dos fondos públicos. Por este motivo, calquera persoa que queira comunicar un feito, circunstancia ou calquera tipo de comportamento cuestionable que poida ser considerado un incumprimento da normativa (irregularidade) ou un acto de fraude intencionado, poderá facelo a través do buzón facilitado pola Coordinación Nacional. Servizo Antifraude, que está dispoñible a continuación:

Imagen3

 

A denuncia de irregularidades ou fraudes non será prexudicial para a persoa denunciante. Podes enviar os teus comentarios ou consultas ao seguinte correo electrónico: buzon.antifraude@aei.gob.es

A definición de fraude recóllese no artigo 3.1 da Directiva (UE) 2017/1371, de loita contra a fraude que afecte aos intereses financeiros da Unión Europea. En termos de gastos, defínese fraude como calquera “acción ou omisión intencionada, relacionada con:

  • Á utilización ou presentación de declaracións ou documentos falsos, inexactos ou incompletos, que teñan por efecto cobrar ou retener indebidamente fondos do orzamento xeral das Comunidades Europeas ou dos orzamentos administrados polas Comunidades Europeas ou pola súa conta.
  • O incumprimento dunha obriga expresa de comunicar información, que produce o mesmo efecto.
  • O desvío deses mesmos fondos para fins distintos dos que foron orixinariamente concedidos”.

O artigo 61 do Regulamento (UE, Euratom) 2018/1046 do Parlamento Europeo e do Consello, do 18 de xullo de 2018, relativo ás normas financeiras aplicables ao orzamento xeral da Unión (Regulamento financeiro) establece a existencia de conflito de intereses. "Cando os axentes financeiros e demais persoas que participen na execución do orzamento tanto de forma directa, indirecta e compartida, como na xestión, incluídos os actos preparatorios, de auditoría ou de control, vexan comprometido por razóns familiares o exercicio imparcial e obxectivo das súas funcións. , afectiva, de afinidade política ou nacional, de interese económico ou por calquera outra razón directa ou indirecta de interese persoal”.

A Comisión Europea define a corrupción como o abuso de poder dun cargo público para obter beneficios privados. Os pagos danados facilitan moitos outros tipos de fraude, como a facturación falsa, os cargos fantasma ou o incumprimento das condicións do contrato. A forma máis común de corrupción son os pagos corruptos ou beneficios de natureza similar: un destinatario (corrupción pasiva) acepta un suborno dun doador (corrupción activa) a cambio dun favor.

Tratado de Funcionamento da UE (TFUE). Os artigos 310.6, 325 e 317 obrigan á UE e aos Estados membros a loitar contra a fraude e calquera actividade ilícita que afecte aos intereses financeiros da Unión Europea. UE. Pola súa banda, establécese que o principio de boa xestión financeira aplicarase na execución do orzamento da UE polos Estados membros en colaboración coa Comisión.

Regulamento financeiro 966/2012 do Parlamento Europeo e do Consello, do 25 de outubro de 2012, normas financeiras aplicables ao orzamento xeral da Unión. Artigos 30, 33 e 59.2

O Regulamento (CE, Euratom) nº 2988/1995, do 18 de decembro de 1995, define o que se entende por irregularidade e ofrece disposicións comúns para as medidas e sancións administrativas que deben aplicarse.

O Regulamento (CE, Euratom) n.o 2185/1996, do 11 de novembro de 1996, trata dos controis e verificacións in situ que realiza a Comisión nos Estados membros. Prevé a cooperación e a coordinación entre a Comisión e os Estados membros.

O Convenio sobre a protección dos intereses financeiros das Comunidades Europeas, do 26 de xullo de 1995 ("Convenio PIF"), ofrece unha definición de fraude e irregularidade.

O Regulamento (UE) n.o 1303/2013, do 17 de decembro de 2013, establece disposicións comúns para os Fondos EIE para o período de programación 2014-2020. O artigo 125, apartado 4, letra c), aclara a obriga das autoridades de xestión de poñer en marcha medidas antifraude eficaces e proporcionadas, tendo en conta os riscos identificados, adoptando as medidas necesarias para previr, detectar e sancionar eficazmente a fraude e as irregularidades e o reembolso. cantidades irregulares ao orzamento da UE. O artigo 72 h) establece que os sistemas de xestión e control deberán (...) prever o necesario para previr, detectar e corrixir irregularidades, incluída a fraude, e recuperar as cantidades indebidamente aboadas máis os xuros de demora.

Regulamento (UE) 2021/241 do Parlamento Europeo e do Consello, do 12 de febreiro de 2021, polo que se establece o Mecanismo de Recuperación e Resiliencia.

A lexislación nacional regula a aplicación das sancións administrativas e tamén establece os posibles procesos penais e sancións que se poidan impoñer. O código penal. O artigo 306 do título XIV trata da fraude nos orzamentos xerais da Unión Europea.

A Axencia Estatal de Investigación quere deixar constancia de que calquera cidadán da Unión Europea pode informar á Oficina Europea de Loita Antifraude (OLAF) sobre sospeitas de fraude que afecte aos intereses financeiros da UE, e que pode contactar con esta entidade en todas as linguas oficiais ​da Unión.

Os datos de contacto da OLAF pódense consultar na súa páxina web:

OLAF  Oficina Europea contra a Fraude (OLAF)

 

Documentación antifraude: